Eenvoudig woonhuis dat door de Hein Buisman stichting in 1970 is gerestaureerd. Het pand is van lokaal vervaardigde gele baksteen gebouwd. De voorgevel heeft een tuitvorm met aan de gevelranden wigvormige metselingen die vlechtingen of beitelingen genoemd worden. Daarop zijn de gevellijsten aangebracht en de geveltuit eindigt in een pinakel. Beneden is de gevel aan de linkerzijde geopend met een deur met bovenlichtje en een zesruitsvenster die samengevat zijn in één kozijn; rechts zitten twee zesruits vensters in één kozijn gecombineerd. Koppenlaagjes dekken deze kozijnen af en er zijn sierankers van de vloerbalken van de verdiepte zolder te zien. Die zolderverdieping wordt verlicht door een merkwaardig twaalfruitsvenster in liggende vorm. De vliering heeft een klein venstertje. Het pand heeft een stoep die aan de zijkanten is afgegrensd door palen en lage muurtjes. Het is een pandje dat dankzij de restauratie weer een bescheiden allure gekregen heeft.