Het van gele baksteen gebouwde monument Hondenstraat 10 bestaat uit een rechthoekig, hoog oprijzend pand met een zadeldak tussen tuitgevels, een aanbouw waarvan een muur met forse gemetselde afzaat vanaf de straat zichtbaar is en een over de stoep uitgebouwd pothuis. Het pothuis heeft een raam aan de straatzijde en een eigen deurtoegang. Het hoge hoofdvolume bezit aan de voorzijde een geveltuit met schouders die met platen afgedekt zijn en een pinakeltje; de achtergevel draagt de zware schoorsteen. De begane grond is geopend met twee zesruitsvensters en een deur met bovenlicht. De bovendorpels van de ramen zitten aanzienlijk lager dan die van de deurpartij. De verdieping kreeg twee zesruitvensters precies boven die van de begane grond.

Boven de deur zit hoog in de gevel een kloosterkozijn, een smal kozijn, waarvan de onderste helft gedicht is met een luik, de bovenste met een zesruitsvenstertje. Het is een raamtype dat in de eerste helft van de zeventiende eeuw voor het laatst toegepast werd. Het pand zal dan ook omstreeks 1630 zijn gebouwd, maar zal toen een totaal andere raamindeling hebben gehad. De later ingebroken ramen zijn dan ook niet ‘professioneel’ afgedekt met ontlastingbogen of hanenkammen, maar kregen slechts een rollaagje of helemaal niets. Gevelankers geven de plaatsen aan van de balken der kapgordingen en zoldervloer. Het dak heeft rode Hollandse golfpannen en bezit eenvoudige bakgoten. Het monument is in 1974 gerestaureerd, gelijktijdig met de panden in de Vijverstraat en Vijver.