Het kloeke pand Scheerstraat 10, gerestaureerd in 1995, dateert vermoedelijk uit het midden van de negentiende eeuw. Materiaalgebruik, vooral de roodbruine baksteen van de voorgevel, en de architectuur, in het bijzonder de neoclassicistische verfijningen, duiden op die tijd. Het bedrijfspand met bovenwoning heeft een representatief karakter. In het bedrijfsgedeelte op de begane grond is de deftige eenvoud van de rest van het herenhuis doorgezet door middel van een fraaie, nagenoeg symmetrische pui. Het streven naar symmetrie is ook kenmerkend voor het neoclassicisme. In het midden staat de brede, dubbele glaspanelen deur. Aan de rechterzijde is de ingangspartij van de bovenwoning aangebracht, een eenvoudige paneeldeur met bovenlicht en om de pui in evenwicht te brengen is rechts een zesruitsvenster gekomen. Het venster is breder dan de deurpartij, maar door deze reeks van muuropeningen te koppelen en ze aan de bovenzijde getoogd te sluiten en het geheel ook nog te omkaderen met een gepleisterd gevelveld dat is omlijst door penanten met verdiepte velden met consoles die een (wat mager vormgegeven) kroonlijstje omvatten, door dit alles is een zeer evenwichtig bedrijfsfront gemaakt. De T-vensters van de verdieping zijn eveneens getoogd gesloten en ze worden ontlast door hoge hanenkammen. De gevel wordt beëindigd door een tamelijk uitbundig geprofileerde kroon- met gootlijst, waarbij op het vlakke fries met lijstjes ruitmotieven zijn aangebracht. Het voorschild dat nog net even boven de gevellijst uitkomt heeft blauw geglazuurde pannen en op de hoek van het dak staat een schoorsteen. Op de westelijke hoek is duidelijk te zien hoe met zorgvuldige vertandingen de bruine voorgevel met de zijgevel van Friese geeltjes is verbonden. Bij de restauratie bleek het interieur een verrassing te bevatten. De voorkamer op de verdieping had een fraai stucplafond met een voorstelling van Leda en de zwaan.