Aan de smalle Nieuwstraat met uitzicht op de Engelsetuin staat een reeks gevarieerde, meest vrij smalle burgerwoningen. Nummer 62 zal met zijn trapgevel ongetwijfeld uit de zeventiende eeuw dateren, maar de gevel kreeg, vermoedelijk in de negentiende eeuw, een bekleding van pleister, geblokt nog wel. Het past eigenlijk helemaal niet bij zo’n pand en schept op een plezierige wijze verwarring. Daarom heeft het na restauratie niet de voor gepleisterde gevels gebruikelijke okerkleur gekregen, maar het ossenbloedrood van de gevelstenen onder het pleister. In de gevel staan op de begane grond een dubbel zesruitsvenster en een brede ingangspartij met dubbele paneeldeur en een breed bovenlicht in twee ruitvormen. De verdieping is geopend met eveneens een dubbel zesruitsvenster en daarboven zit nog een zoldervenstertje in de geveltop. Tussen verdieping en zolder loopt een platte bakgoot op eenvoudige klossen voor de gevel langs. De trappen van de geveltop bezitten geprofileerde dekplaten.