Het pand behoort tot het complex voormalige woon- en winkelhuizen Grote Kerkstraat 15-17 en kleine Kerkstraat 1-9 dat door de Hein Buisman Stichting in 2003 gerestaureerd en verbouwd is tot een reeks woonhuizen. Het woonhuisje nummer 17  werd in het midden van de negentiende eeuw bewoond door een turfschipper, aan het einde van die eeuw door een schoenmaker. Het staat op een opmerkelijke plaats, in de flauwe bocht die de Grote Kerkstraat maakt vlakbij de aftakking met de Kleine Kerkstraat en heeft aan de oostzijde een steeg en daar ook een ingang. Het staat wat in de verdrukking en moest smal blijven. Als een soort tegengeste rijst het wel uit de omliggende bebouwing omhoog. De voorgevel is zo netjes mogelijk naar de straat gericht, maar het bouwvolume ligt daar scheef achter, wat te zien is aan de scheef op de straat gerichte zadelkap. Dat volume is op het achterliggende scheluwe terrein veel groter dan de gevel doet vermoeden. De gevel is van een roodbruine steen gemetseld, vermoedelijk het resultaat van een vernieuwing in de twintigste eeuw toen mogelijk de nu weer verwijderde bedrijfsdeur op de begane grond werd geplaatst. De gereconstrueerde begane grond heeft nu rechts een smalle toegangspartij met paneeldeur en bovenlicht en links een groot, bijna vierkant venster gekregen. Op de verdieping staat precies in het midden een groot negenruits schuifvenster en de geveltop bezit een relatief groot zesruits schuifvenster. De smalle hoge geveltop heeft lange tijd ontbroken en toen was de kap aan de voorzijde voorzien van de afwolving. De geveltop er weer hersteld en is nu met geprofileerd lijstwerk afgedekt en bekroond door een pinakeltje met geprofileerde afdekplaat. De kap is met oranjerode golfpannen gedekt.