Het hoekpand van de Bildtstraat en de Zoutsloot zag er tot 1990 toen de restauratie werd uitgevoerd sjofel uit. Het viel op omdat het in zijn rafelig gepleisterde gedaante in het zicht op een belangrijke hoek lag. En sindsdien valt het nog steeds op omdat het pand een eigenaardige stedenbouwkundige mededeling doet. Denken wij nu dat de Zoutsloot met gracht in hiërarchie belangrijker dan de Bildtstraat is, daar dachten ze rond 1600 heel anders over. Dit pand kreeg zijn front namelijk naar de Bildtstraat; daar kreeg het ook roodbruine steen en de zijgevel aan de Zoutsloot werd van de goedkopere inheemse gele steen opgetrokken. De Bildtstraat voerde dan ook naar de aan de noordelijk rand van de stad staande Bildtpoort en vormde een belangrijke route.

In de voorgevel zijn de negenruitsvensters van de verdieping op hun plaats gebleven, maar op de begane grond stond de deur bij de hoek en daarnaast twee brede met een smal vensters ertussen. In dat smalle travee kwam de deur en die wordt nu geflankeerd door negenruitsvensters. Op de hoek staat een pothuis tegen de zijgevel en daarboven staat eenzelfde negenruitsvenster in de zijgevel. Daar is ook te zien hoe mooi het roodbruine en gele steenmateriaal van de gevels in elkaar is gelipt. Meer naar achter zit boven ook nog een rond raam met een decoratieve roedeverdeling en helemaal achterin is een nieuw negenruitsvenster aangebracht. Daaronder is de achterdeur met zeer groot bovenlicht hersteld en tussen deze deur en het pothuis verschieten vloerniveaus, wat aan de buitenzijde zichtbaar is door twee flinke liggende vensters voor de binnenhaard en daarboven twee staande zesruitsvensters van de insteekverdieping. De gevels worden meteen boven de bovendorpels van de vensters afgesloten met een geprofileerde gootlijst en dan volgt het hoge schilddak met gesmoorde golfpannen (alleen op het achterschild rode), een kajuit op het voorschild en op de achterhoek een schoorsteen met bord. Het is al met al een schilderachtig monument op deze belangrijke plaats geworden.